Imbolc is een feest dat van oudsher werd gevierd als de eerste lammeren waren geboren.

Imbolc is een Keltische viering en valt op 1 en 2 februari. Imbolc luidt het einde van de winter en het prille begin van de lente in. Vroeger werd Imbolc niet stipt op deze tijd gevierd. Oorspronkelijk is Imbolc de tijd dat de eerste lammeren worden geboren. Lammetjes zijn net als sneeuwklokjes en krokussen symbolen van lente en het begin van de lichte tijd van het jaar.

Het woord Imbolc is terug te voeren op het oudere woord oimelc dat letterlijk melk van ooien betekent. Met Imbolc komt de natuur opnieuw tot leven. Lammeren worden geboren, de sneeuwklokjes bloeien, een tijd van nieuw leven breekt aan. In later tijden toen Imbolc werd gekerstend tot Maria lichtmis is ook de vaste datum vastgesteld.

Imbolc en de vastentijd

Van oudsher is Imbolc een tijd om het er nog eenmaal goed van te nemen en de laatste delen van de wintervoorraad op te maken. Na Imbolc breekt langzaam de tijd aan dat de buitentemperaturen zullen stijgen. Vroeger betekende het stijgen van de temperaturen meteen dat sommige etenswaren uit de wintervoorraden zullen bederven. Vroeger had je geen koel / vriescombinatie in je keuken staan. In vroeger tijden van het aanbreken van het voorjaar dus de tijd om de wintervoorraden op te maken. Je kon jet er nog één keer goed van nemen! Dat betekende toen wel dat je na Imbolc een tijd lang de broekriem aan moest halen. De wintervoorraden waren grotendeels opgemaakt maar het land bracht nog niks op. Je moest het nog even uitzingen tot de natuur je weer van voedsel voorzag.

Je ziet de traditie van Imbolc nog steeds terug in het carnaval en de vastentijd. Na het Carnaval breekt voor katholieken de vastentijd aan. Dit is een mooi voorbeeld van de manier waarop de kerk de oorspronkelijk heidense feesten heeft aangepast. Je neemt een heidense traditie en door er een christelijke betekenis aan te geven maak je er een christelijk feest van.

Het heidense Imbolc is diep geworteld in een cultuur die afhankelijk was van de landbouw. Imbolc is vooral een vruchtbaarheidsfeest gewijd aan de Keltische godin Brigit. Het Christendom heeft zich deze (als één van de weinige heidense godinnen) toegeëigend als de Heilige Brigitta. Oorspronkelijk is Brigit een Keltische Godin die in verband wordt gebracht met geneeskunde, bier, zuivel, poëzie en dichtkunst.

Imbolc, het buitenseizoen begint

Imbolc is een goede tijd om de activiteiten tot ontwikkelen. De dagen zijn al duidelijk aan het lengen en het seizoen voor het buitenleven komt langzaam op gang. Als de sneeuwklokjes zijn uitgebloeid komt het werk in de tuin weer echt op gang. Imbolc is een tijd om weer aan de slag te gaan. Nieuwe projecten kunnen worden opgebouwd. Het is een tijd van nieuw leven en nieuwe energie. De lente is de meest actieve tijd van het jaar. Overal om je heen bruist het en groeit en bloeit de natuur weer op.

Voor mensen is de lente vaak inspirerend. De maanden januari, februari en maart worden vaak als lang en troosteloos ervaren. De lente nodigt uit om naar buiten te gaan en opnieuw energie en zin in alles goede dingen der aarde te krijgen. Laat je inspireren en kom met de natuur mee tot leven.

Vier de lente

Imbolc is een mooi moment om de lente te vieren. Maak er een moment of misschien zelfs een middag of hele dag van! Neem bewust afscheid van de winter en verwelkom de nieuwe tijd; het voorjaar. Kook een passende maaltijd of een menu dat je passend vindt op deze dag. Nodig mensen uit of ga ergens heen. Doe iets samen met familie of vrienden. Trek er op uit om de lente te verwelkomen. Maak voorbereiding om weer in de tuin aan de slag te gaan.

Maak er in elk geval een feest van want het voorjaar komt er aan!

Deel dit artikel op social media